PAS semakin lemas

Rahman Imuda

Berinteraksi dengan kebanyakan pengikut PAS tidak mudah, tahap fanatisme mereka sering menjadi tembok besar kepada orang luar dan dalam parti untuk memberi kritik dan saran untuk kebaikan parti itu.

Mereka yang mengkritik parti ini sering diberikan pelbagai gelaran seperti melawan ulama, jebon atau tidak sayangkan Islam.

Ini tidak patut berlaku kerana mana-mana parti yang tidak terbuka dengan kritikan akan cenderung menjadi lesu.

Perlu juga difahami bahawa PAS bukanlah agama, walaupun agama Islam merupakan agenda utama parti PAS.

Pilihan Editor

Masalah kejadongan

Sifir PAS adalah Islam dan Islam adalah PAS tidak boleh digunakan di negara ini atau mana-mana negara sekalipun.

Islam adalah agama yang sempurna manakala parti politik cenderung untuk memiliki kelemahan dan kecacatan.

Apabila kita telah bersetuju dengan perkara ini, maka bolehlah kita memaknakan semula istilah “buat kerja Islam”, kerana istilah ini tidak eksklusif kepada PAS sahaja, tetapi kepada semua jemaah Islam di Malaysia.

Apabila kita mendengar istilah ini, perlu difahami ia bukan sahaja merujuk kumpulan yang menjadikan politik sebagai wadah perjuangan, tapi kepada semua kumpulan yang membawa agenda memperkasakan Islam di Malaysia.

Saya percaya jika konsep-konsep asas ini boleh diterima, maka kesederhanaan dalam mengikuti sesuatu jemaah itu akan tercapai.

Konsep kesederhanaan penting untuk mengelakkan ekstremisme dalam berpolitik di negara ini. Ada masanya kita akan mempertahankan pendirian politik kita jika diganggu gugat dan ada masanya kita akan memberikan kritik-saran untuk survival parti yang kita ikuti.

PAS pasca-Pakatan

Apabila Pakatan Rakyat terkubur, antara teka-teki utama yang bermain di minda pemerhati politik di negara ini “adakah PAS akan bergerak sendiri?”

Sehingga saya menulis artikel ini PAS saya melihat PAS semakin mesra terhadap Umno. Saya cukup kecewa apabila pimpinan parti ini enggan memberi galakkan kepada ahli parti untuk turun ke Demonstrasi BERSIH baru-baru ini, satu demonstrasi yang menuntut agar pilihan raya yang lebih bersih diwujudkan.

Tindakan ini mendapat pujian daripada perdana menteri kita. Hegemoni perkauman dan agama telah menjadi perangkap utama yang dipasang untuk memikat PAS dalam jalinan kemesraan ini, penglibatan DAP dan parti Amanah Negara (AMANAH) dalam blok pembangkang memudahkan lagi strategi ini.

Pihak yang mahu bermesra dengan PAS hanya perlu menjadikan isu DAP yang dari dulu dikatakan ingin menjatuhkan orang Melayu dan menentang Islam sebagai modal utama untuk PAS menolak blok itu, tambah-tambah lagi PAS dari dulu memang jarang senada dengan DAP.

Saya merasakan PAS lebih sanggup untuk bekerjasama dengan Umno berbanding DAP dan AMANAH.

Sekiranya PAS ingin ‘menangguhkan’ kemenangan pilihan raya umum sekali lagi, maka kita mungkin akan melihat parti ini akan bergerak secara bersendirian.

PAS di Kelantan dalam bahaya

Saya merasakan bahawa PAS perlu melakukan sesuatu yang drastik jika masih mahu mentadbir Kelantan selepas PRU ke-14.

Pemergian allahyarham Tuan Guru Nik Aziz, allahyarham Tuan Guru Harun Din, penubuhan parti AMANAH, isu pembalakan dan pembubaran Pakatan Rakyat merupakan faktor-faktor yang menyebabkan PAS boleh hilang negeri itu.

Sepanjang saya belajar di Kelantan, saya beberapa kali berbual dengan rakyat Kelantan berkenaan kerajaan yang mereka mahukan.

Kebanyakan mereka berpandangan mereka mahukan kerajaan yang memperjuangkan Islam dan membela kebajikan rakyat.

Dasar Islamisasi PAS di Kelantan bagi saya telah berjaya, tapi PAS tidak boleh bergantung dengan modal itu semata-mata. Kerajaan negeri Kelantan perlu datang dengan bukti-bukti empirikal berkenaan pencapaian mereka dari aspek ekonomi dan kebajikan rakyat.

Musuh politik PAS juga pasti akan menggunakan taktik ‘pemimpin Islam’ ini, pastinya calon-calon yang dipasang nanti akan mempunyai keperibadian islamik untuk menandingi calon-calon PAS.

Jika PAS berhasrat ingin menggunakan modal rang undang-undang 355, maka dengan mudah Umno akan berkata kami juga menyokong undang-undang tersebut dengan memberi ruang Hadi membentangkannya di parlimen.

PAS perlu ingat, mereka pernah kehilangan negeri di Terengganu dan Kedah dan faktor utama kekalahan mereka kerana kurangnya pencapaian yang jelas, di samping pelbagai faktor luaran (dakwaan penipuan dan manipulasi media).

Tangani pelawaan

PAS masih merupakan antara parti yang terkuat di Malaysia dan atas sebab itulah ramai yang mahu bermesra dengan parti ini. Namun yang demikian, PAS harus bijak menangani pelawaan-pelawaan yang mereka terima agar tidak ditunggang oleh mana-mana parti, lebih-lebih kepada parti yang sedang nazak.

PAS juga perlu memperkemaskan bahagian penerangan agar mampu menepis semula tohmahan dan kritikan terhadap parti ini.

Saya melihat ini kelemahan utama PAS, terlalu sedikit tokoh yang boleh menjawab tuduhan/soalan dengan bijak dan berhemah.

Sayap parti seperti GAMIS, NISA’ dan Unit Amal perlu memainkan peranan mereka semaksimum yang boleh.

Bercakap tentang GAMIS, mereka baharu sahaja selesai menerima presiden yang baharu, selaku aktivis mahasiswa saya berharap agar GAMIS kembali rancak dalam dunia aktivisme mahasiswa sekaligus dapat menyediakan tapak asas yang kuat untuk PAS.

Taktikal untuk PRU

PAS perlu mencari penyelesaian dan taktikal terbaik untuk menghadapi PRU14 jika mereka masih mahu kelihatan gagah dalam kancah politik nasional.

Antara taktikal yang saya lihat yang mungkin akan berlaku adalah kerjasama politik antara PAS-Umno. Jika PAS pernah bertahaluf siyasi dengan DAP, maka kerjasama dengan Umno pasti tidak mengundang rasa marah kebanyakan penyokong PAS.

Kedua-dua parti ini saling memerlukan, Umno yang sekarang dikaitkan dengan pelbagai isu dan kewujudan parti BERSATU sedikit sebanyak akan merisaukan mereka, demikianlah juga drama PAS dan parti AMANAH.

Jika PAS ingin bergerak sendiri, maka pendirian mereka harus jelas dan wajar mengelakkan untuk bermesra-mesra dengan kedua-dua blok pembangkang dan kerajaan, biarlah menjadi kuasa ketiga yang berkesan dan tegas.

RAHMAN IMUDA aktivis mahasiswa dan mantan naib yang dipertuan Majlis Perwakilan Pelajar (MPP) salah sebuah universiti awam.