Pikat Melayu – macam mana agaknya?

Mohsin Abdullah

Dua minggu lagi kita akan menyambut Hari Kebangsaan, dan seperti biasa tempoh ini kita banyak bercakap mengenai perpaduan dan keharmonian. Bercakap pasal rakyat bersatu. Tak kira bangsa mahupun agama. Tetapi kali ini realitinya “we are a nation divided”. Tidaklah sehingga mencetuskan pergaduhan fizikal, Alhamdulillah. Tetapi hubungan semakin renggang kerana perbezaan politik. Bukan perselisihan pendapat berhubung politik tidak pernah berlaku dahulu. Cuma kali ini agak “intense”.

Pencetusnya kita semua tahu. Keputusan enam PRN tempoh hari. Sebenarnya ia lanjutan PRU15. Seperti diperingatkan oleh Hisomuddin Bakar, pengarah eksekutif Ilham Centre “sokongan ikut kaum terbelah dua. Kawasan lingkaran Melayu sokong Perikatan Nasional (PN), kawasan bercampur milik Pakatan Harapan (PH)”. Saya ingin menegaskan “bercampur milik” bererti orang bukan Melayu dan juga Melayu yang disifatkan “tidak konservatif”.

Apa pun jajaran yang terbentuk bak kata Hisomuddin dan yang kita sendiri sudah saksikan ialah Perlis, Kedah, Kelantan dan Terengganu (perlukah ditegaskan semuanya majoriti Melayu?) menjadi negeri tidak bersekutu dengan Persekutuan. Dan ini kekal setelah enam PRN tempoh hari. Sekadar memberitahu apa yang semua sudah tahu.

Malah negeri yang bersekutu dengan persekutuan pun yakni Selangor, Negeri Sembilan dan Pulau Pinang, ramai (mungkinkah majoriti?) orang Melayu memberi undi mereka kepada PN. Ini pun semua sudah maklum.

Lalu untuk berkata kerajaan perpaduan khususnya Anwar Ibrahim selaku perdana menteri mesti (sekurang-kurangnya cuba) mendapatkan sokongan orang Melayu adalah sesuatu yang “stating the obvious”.

Maka menyusuli ialah persoalan apa yang mesti Anwar buat untuk mencapai matlamat itu? Dalam lain perkataan macam mana beliau mahu memujuk dan mengambil hati orang Melayu? Jalan mudah barangkali ialah dengan memberi apa yang Melayu mahu dan terus “memanjakan” mereka dan menjadikan kerajaannya lebih konservatif yang condong kepada Melayu.

Tetapi bagi saya “the last thing we need” ialah kerajaan perpaduan cuba menjadi lebih Melayu dan lebih Islam daripada PN. Ini pada hemat saya tidak bagus untuk negara berbilang kaum ini. Dan tidak bagus juga buat PH yang mendapat sokongan padu orang bukan Melayu sejak 2018.

Malah semasa Anwar melaksanakan beberapa langkah pro Melayu dan Islam tidak beberapa lama dulu masyarakat bukan Melayu penyokong setia PH agak gusar. Ini termasuk langkah memperkasakan Jabatan Kemajuan Islam Malaysia (Jakim). Juga pengumuman Anwar sistem kuota untuk Melayu dan Bumiputera akan diteruskan.

Mujur kekecewaan dan kemarahan mereka tidak diterjemahkan kepada undi. Seperti dibuktikan pada enam PRN 12 Ogos lalu. Tidak perlulah kita jadi pakar politik untuk tahu Anwar mesti mengimbangi sokongan – dengan mengekalkan sokongan bukan Melayu dan pada masa sama mendapat sokongan Melayu.

Beberapa penganalisis politik bagaimanapun berpendapat menjadi konservatif adalah satu kemungkinan. Oh Ei Sun, felo kanan Institut Hal Ehwal Antarabangsa Singapura antaranya. Kata beliau kerajaan perpaduan “tiada pilihan” selain berbuat demikian.

Baru-baru ini kerajaan perpaduan mengorak langkah cuba menarik sokongan konservatif (sila baca Melayu). Umpamanya mengharamkan jam tangan Swatch berkaitan LGBT. Kata pensyarah kanan Universiti Malaya Khoo Ying Hooi melihat itu sebagai pendekatan lebih populis. Sekurang kurangnya berdasarkan isu itu.

Menurut Khoo, jika kerajaan merasakan pengundi Melayu Islam tidak senang berkenaan isu tersebut ia akan ubah suai tanpa menjejaskan keadaan di samping mengekalkan kestabilan kerjasama semua parti dalam kerajaan.

Itu bukan sesuatu yang mudah. Dan tiada jaminan langkah yang diambil boleh meraih sokongan mencukupi orang Melayu pada pilihan raya mendatang.

Pada hemat Hisomuddin ada tiga perkara yang boleh dilakukan untuk memenangi semula hati orang Melayu. Satu, berikan hak yang wajar dibantu antara persekutuan dan negeri.

Maksudnya negeri jajaran Melayu yang tidak menyokong kerajaan. “Misalnya Kelantan. Persekutuan wajar menyelesaikan masalah air, lebuh raya dan perihal berkaitan persekutuan untuk pembangunan infrastruktur di sana,” kata beliau.

Adakah penyokong tegar PH-BN yang masih marah berikutan keputusan PRN boleh terima langkah sedemikian? Rasanya ramai dalam kalangan mereka yang mahu negeri mengundi PN mesti dihukum? Tetapi mungkin mereka mesti tengok “the big picture”.

Langkah kedua kata Hisomuddin ialah memberi tumpuan kepada usaha memulihkan ekonomi dan mengurangkan kos sara hidup rakyat. “Saya amat yakin andainya ekonomi semakin baik, rakyat mempunyai wang berbelanja, perut kenyang, sokongan akan datang tanpa diminta,” kata beliau.

Ketiga menurut Hisomuddin penerangan kerajaan harus efektif kerana sekarang pada pengamatan beliau, agensi penerangan kerajaan tidak berkesan menyampaikan maklumat kepada rakyat. Sebagai contoh kata beliau “usaha menurunkan harga barangan, pemberian kenaikan harga subsidi padi tidak sampai dengan baik kepada rakyat”.

Saya setuju dengan pendirian Ahli Parlimen Pasir Gudang Hassan Abdul Karim yang menggesa perdana menteri jangan tunduk kepada tekanan di tengah-tengah kebimbangan kerajaannya mungkin bergerak ke arah fahaman kanan untuk merayu undi Melayu konservatif.

Anwar, kata beliau mesti kekal teguh dengan visi Madaninya untuk membina Malaysia berbilang kaum dan agama yang kukuh, demokratik dan bersatu.

Sehari sebelum artikel ini ditulis saya terima menerusi kumpulan WhatsApp yang saya sertai, laporan satu portal berita tentang koalisi NGO Melayu yang mahu penubuhan kerajaan Melayu Islam tanpa DAP. Ini bagi saya hanya melebarkan lagi jurang antara orang Melayu dan bukan Melayu sekali gus menjejaskan perpaduan rakyat berbilang kaum dan agama.

Selain itu, pasti ada lagi pihak tertentu yang sedang atau akan bertindak seolah-olah Malaysia hanya milik orang Melayu, menjalankan pelbagai cara untuk terus membakar sentimen golongan Melayu konservatif khususnya.

Kata Hisomuddin elemen negatif dan kandungan berita palsu membanjiri maklumat di telefon pintar mereka. “Yang bijak boleh menapis tetapi kebanyakan akan percaya”. Benar. Namun harapan saya ialah akan muncul lebih ramai yang bijak daripada yang tidak bijak.